Afscheid van Lynn
Door: Charles
Blijf op de hoogte en volg Familie
30 Juli 2016 | Sri Lanka, Galle
Nog even vermelden dat de Engelsen ons weer uit t land geknikkerd hebben. Maar dat was pas omstreeks 1796. En de laatste historische feiten: de tsunami van 2004 heeft het nieuwe deel van Galle grotendeels verwoest. Maar het oude deel is bijna heelhuids erdoor gekomen. Sterker nog, door het Hollands goede drainage/ afwateringssysteem was de stad weer snel al haar overtollige water kwijt.
Marjolein ik hadden goed geslapen maar de kids niet. Met name Juul was lekgeprikt. De muggenbulten waren groot en ze jeukten enorm. We zijn de dag gestart om naar het station te gaan voor treinkaartjes voor de dag erna. Helaas was het kopen van de tickets niet mogelijk. Een dag later, kon het wel. Dus dan doen we een nieuwe poging.
Vervolgens gingen we op zoek naar een bakkerij voor het ontbijt. $6,- voor het ontbijt in onze gesthouse vonden we te gortig. We vonden het bakkertje. De koffie van Marjolein was veel te zoet en de broodjes of te pittig of ook te zoet. Ondertussen voelde mijn darmen steeds onrustiger. We zijn nog een winkelcentrum in geweest of voor wat daar voor moet doorgaan. Vervolgens gingen we weer naar de oude stad. De dames gingen shoppen en de mannen gingen vanwege de goede boeken (Max leest voor het derde jaar op rij de milleniumtriologie van Stieg Larsen, ik lees een fantastisch boek van Dimitri Verhulst die ik in een kast vond in het vorige guesthouse) en de onrustige darmen van pa.
We troffen elkaar in de stad. Ik was net begonnen met het gebruik van een paraplu tegen de hitte. De zon staat hier recht op je bol (omdat we dicht bij de evenaar zitten). Het is hier ontzettend heet en supervochtig. Dat is heel vermoeiend, maar met een paraplu een heel stuk comfortabeler. Max en ik hebben genoten van de prachtige oude Hollandse gebouwen. Met name het oude Nederlandse ziekenhuis. Dat zit nu vol met loungebars en winkels, maar zo smaakvol opgeknapt. We zijn daarna weer teruggegaan naar onze boeken. Na een tijdje kwamen de dames onze kamer binnengestormd. Ze hadden buiten in de goot met een grote leguaan kennisgemaakt. Die had gebruld toen ze er langsliepen. De lady's waren zich een hoedje geschrokken. Da's niet gek. De leguaan was zeker 1.25 meter. En wat een klauwen....
We kregen de shop resultaten te zien. Goed werk geleverd dames. Ansichtkaarten, lepeltjes, ovenwanten. Je bedenkt het niet!
Lynn ging douchen en inpakken. Ze had er ontzettend veel zin om naar haar nieuwe huis te gaan en naar David natuurlijk!
Ze mocht met een busje met airco instappen. En toen was ze weg.....
Later die middag zijn we nog wat wezen eten en drinken in the Dutch Hospital. Heerlijk briesje want aan t water. Daarna wilden de dames nog meer shoppen. Ongelofelijk hoe lang ze dat vol houden. Max en ik haakten af. Dit keer omdat de darmen van Max ook begonnen op te spelen. We liepen via prachtige oude gebouwen terug.
Ondertussen was Inez onderweg van Spanje naar Schiphol. Max had 8 rode rozen voor haar besteld die werden thuisbezorgd. De schat, wat is ie attent! Van wie heeft ie dat toch?
's Avonds zijn we weer gaan eten in Tuk Tuk by minute. Daarna terug naar de guesthouse Sea Green. Morgen onze laatste grote binnenlandse verplaatsing.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley