Onze eerste olifant!

Na een heerlijke nacht slapen in hotelkamers met reuze-bedden ( juul kon in haar favorite houding als zeester slapen) zaten we allemaal om 7.30 aan tafel. Het ontbijt was weer rijkelijk met allemaal sri lankaanse lekkernijen en gelukkig ook gewoon wat toast. Uit Nederland hebben we een pot duo penotie meegenomen en deze wordt stiekem steeds meer gegeten. Al die zwaar gekruide en gebakken dingen zijn s'ochtends toch wat minder aan ons besteed.
Onze Sri en Amile reden met een gepoetste bus weer voor om naar Sigiriya te rijden. Onderweg komen we onze eerste olifant tegen. We begonnen ons al zorgen te maken of David er nog wel eentje zou zien. Maar daar was hij ineens, gewoon midden op de weg stapte hij lekker voort. Onze chauffeur maakte er geen fotomoment van. Als een speer werd de olifant voorbij gereden. Met wilde dieren moet je voorzichtig zijn. Door alle opwinding en snelheid hebben we maar 1 foto.
En dan nu Sigiriya. Sigiriya is een enorme rots van 200 meter met daarop de overblijfselen van een enorm paleis. Gelukkig was het een wat bewolkte ochtend want al die 1202 treden zijn wel een uitdaging. Onze Sri heeft enige dagen geleden zijn gidspas onder zijn kussen in het hotel laten liggen dus we moeten de tocht alleen aanvaarden. Vooraf geeft hij nog laatste overlevingsinstructie voor de mogelijke wespenaanvallen. Bukken en kleinmaken en je t-shirt over je hoofd trekken. Juul wordt helemaal blij van deze tips :( . Op enkele trappen zien we wel wat wespen liggen maar gelukkig hoeven de tanks met hooi niet aangestoken te worden in onze aanwezigheid. De rook verdrijft ze dan namelijk. Tja, in Nederland laten we daar gewoon de ongediertebestrijding voor komen. Verwijderen van een nest is zo gefikst.
Los van onze gids konden we ons weer even als echte tourist gedragen. David heeft nog even geprobeert om de taak over te nemen ( zijn humor waardeerde we hoog) maar we waren niet meer te houden. Het aantal selfies is niet te tellen. Er werden zelfs hele situaties in scene gezet.
Met trillerige benen kwamen we weer beneden. Toch een hele klim. Onze Sri had nog wat suggesties voor het verdere programma van de dag. Omdat hij het gisteren wat verbruid heeft zijn we wat sceptisch. Rijden op een olifant wijzen we rigoreus af. Zielig zegt Juul. Dan nog een voorstel tot massage. Sri weet een goed plek. Kosten zijn 50 euro maar hij kan er vast wel 35 van maken. We vrezen dat we weer in een toeristisch ding terecht komen en wijzen ook dit af. Maar een fabriek met houtsnijwerk vinden we wel een goed suggestie. We worden door een man ingewijd in verschillende houtsoorten en het natuurlijk kleuren/verven van het hout. Hij laat met wat houtschaafsel,van een rode boom, in een glas water zien wat je kan doen met wat simpele toevoeging van citroen of kalk. Natuurlijk moeten we de winkel nog in. De mooie tuinzet laten we maar staan. We zijn tevreden met wat bakjes van het hout van een kokosboom.
Sri neemt ons daarna mee naar een restaurant vol met locals. We krijgen 2 volle schalen met hapjes. Voor 1000 roepies (7 euro) eten we ons helemaal rond.
Rond een uur of 3 worden we afgezet bij ons homestay in Dambula. Een gezin met 3 kids ontvangt ons op hun tweede etage. Het ziet er weer goed uit